Reis Tibet

21 September was het dan zover. We vlogen met China Airlines naar Tibet. Omdat Tibet bij China hoort (en in in heel China de Bejing tijd geldt) hadden we 2 uur tijdverschil met Nepal en dus ongeveer 6 uur tijdverschil met Nederland.

Tebet is een heel bijzonder land. (kun je denk ik ook wel op de foto’s zien!) Al is het natuurlijk niet echt meer een land. Want volgens de Chinezen hebben ze Tibet in 1959 bevreid. (nou ja bevreid, dit is wat de Cninezen vinden). Omdat dit nu 60 jaar geleden is hebben ze in de eerste week van oktober een festival. Voor dit festival mogen er niet zomaar toeristen in Tibet aanwezig zijn. Daarom hadden we geluk dat we er nog net in mochten. Na ons mochten er geen nieuwe groepen in. Of ze moesten op uitnodiiging van de Chinese regering komen.

Erg ‘bevrijd’ voelt het trouwens niet. Wanneer je Tibet binnen komt moet je weet ik hoevaak je visum laten zien. En je tas wordt eerst door een scanner gehaald. En daarna vinden ze het ook nog nodig om hem met de hand na te kijken. (hoezo dubbel werk, vertrouwen ze de techniek niet?) Enigzins ‘verdachte’ boeken (of boeken waarvan ze denken dat ze te negatief over de ‘bevreiding’ van Tibet praten) worden ingenomen. Dus ook de Lonley Planet (staat een foto met handtekening van de dalai lama in) was een van de verboden boeken! en kwam het land niet in.

Daarnaast hebben de Chineze ook wel wat goeds gebracht. Zo hebben ze in Tibet (in tegenstelling tot Nepal) goede wegen, goede gezondheidszorg, meer banen (hier hebben ze zelfs mensen die de straten schoonvegen, het viel ons dan ook meteen op dat Tibet (zelfs in een stad als Lhasa) erg schoon was, en ook schoon rook).

De eerste dagen verbleven we dan ook in Lhasa waar we konden wennen aan de zuurstof arme lucht. Dit merkte ik vooral de eerste avond toen ik in bed lag. Ik had moeite met ademhalen. Je zit dan ook op zo’n 3650m hoogte en het zuurstof gehalte is zo’n 67%!
In Lhasa hebben we vooral paleizen, kloosters en tempels bezocht. Op een gegeven moment had ik dit dan ook wel gezien. Al die boedha’s, lama’s, goden, enz. Erg mooi om te zien maar op een gegeven moment is het teveel informatie, en had ik het eigenlijk wel een beetje gezien.

Gelukkig gingen we na Lhasa naar Gyantse. Een rit van 261km. Maar wel een rit met prachtige uitzichten. We zijn dan ook vaak gestopt om even te genieten van de prachtige omgeving. We kwamen bij de turquoise lake Yamadrok, zie de foto’s om te zien waarom deze rivier zo wordt genoemd. Ik heb iig nog nooit eerder een rivier gezien die zo blauw is! Deze dag hebben we een hoogte bereikt van 4794m, maar toch vond ik het goed te doen. Ik had verwacht dat ik er meer last van zou hebben. Voor de zekerheid heb ik dan ook hoogteziekte pilletjes meegenomen.

Vanuit Gyantse zijn we naar Xigatse gereden. Hier hebben we weer een monastary bekeken.

In Tingri hebben we het hoogste punt bereikt van onze reis. Zo’n 5220m hoogte. Het waaide er wel koud maar wederom had ik verder geluklkig geen last.

Op de laatse dag voordat we weer naar de border zouden rijden kwamen we in een dorpje waar we de Mount Everest zouden kunnen zien wanneer het mooi weer zou zijn. En we hadden geluk. In de avond hadden we de bergen nog met wolken eromheen gezien (wat we eignelijk al prachtig vonden) maar in de ochtend konden we de bergen zelfs zien in een helder blauwe lucht. Zelfs de Mount Everest (iig de punt die tot zo’n 8848m hoogte komt) konden we helelemaal zien!

Daarna zijn we richting de border gereden en was onze 8 daagse reis weer over. Wel een Super ervaring. vooral omdat de gidsen ons heel veel konden vertellen. 1 gids vertelde vooral over de dingen die we zagen. De paleizen, monasary’s en tempels, en de andere gids was een meisje van 21 die ons heel veel heeft verteld over de ‘echte situatie’ in Tibet.

Zo is de vrijheid van meningsuiting ver te zoeken in Tibet. De mensen kijken angstig om zich heen als je een keer een vraag stelt die "iets verder" gaat. En wanneer er antwoord wordt gegeven is dit vaak kort en wordt erbij verteld dat je het niet tegen de chinezen mag vertellen. Ook echt overal zie je Chinese militairen op straat. (deze zie je natuurlijkk niet op de foto’s want het fotograferen van Chinese militairen/politie is strikt verboden. Ze nemen ervoor je carmera af!

Gelukkig kun j eop de foto’s voor een groot deel de werkelijkheid van Tibet zien en is dit land, de hoogste vlakte ter wereld, echt prachtig!. Mooie landschappen, bergen (vooral bruin en (eeurwig) besneeuwde bergtoppen), prachtige mensen, veel traditionele dorpjes, nomaden tenten dorpen en natuurlijk veel yaks (yak vlees, yak boter, yak melk, yak thee, enz.)

Wel is het een heel arm gebied waar veel bedelende mensen zijn. Overal vroegen ze geld voor. Dus ook ongeveer voor iedere foto die je wilde maken. In Tempels vroegen ze zelfs soms 15 euro om foto’s te mogen maken. In de tempels en paleizen hebben wij dan ook geeln foto’s gemaakt. Ze willen dit net als vele andere dingen in Tibet geheim houden voor de westerse wereld. Om even terug te komen op waarom er geen touristen meer in Tibet mogen de komende weken: De chinezen vieren dat ze Tibet 60 jaar geleden hebben ‘bevreid’, al zien de tibetanen dit natuurlijk heel anders. Ze verwachten dat er dan ook wel wat opstandjes gaan komen tijdens de festiviteiten en die mag de westerse wereld natuurlijk niet zien!

(de foto's van Tibet heb ik in een andere link geplaatst dan de foto's uit Nepal, anders paste ze niet allemaal bij elkaar!
Foto's: http://www.mijnalbum.nl/Album=OXSEDIDA

(meer foto's volgen!)