Het eerste afscheid...
Door: Anja
Blijf op de hoogte en volg Anja
02 November 2009 | Nepal, Kathmandu
Vrijdag was al weer mijn laatste schooldag. Ik had voor alle kinderen 2 foto's af laten drukken. 1 waar ze op stonden met een vriendje/vriendinnetje of alleen en 1 van alle kinderen van het Contact Centrum (nou ja alle kinderen, er waren afgelopen week weer erg veel afwezigen, dus wie er was stond op de foto ;))
Ook had ik voor de school nog spullen gekocht als wit en gekleurd papier, stiften voor het bord, spelletjes, glitter stiften, enz. Allemaal dingen die ze nog konden gebruiken.
Toen ik vrijdag op school kwam bleken er alleen maar 18 kinderen te zijn (van de 27) dat viel dus een beetje tegen. Maar ze waren allemaal heel blij met de kado's en de foto's. Voor de tekenles mochten ze de foto lijstjes gaan versieren met gekleurd papier en glitters. Dit vonden ze helemaal geweldig. Na de les zat dan ook alles onder de glitters! :)
Als afscheidslunch had ik voor alle kinderne pannenkoeken gebakken. Omdat ik toch op meer kinderen had gerekend hadden de kinderen die er wel waren extra veel. Ze zaten allemaal heerlijk te smullen van de pannenkoeken. Ik heb ze in de tijd dat ik op school ben geweest ook nog niet zoveel zien eten!
Na school heb ik het beslag dat nog over was opgebakken zodat ook Yjotti, Shyama en Sharmila pannenkoeken hadden voor het avond eten.
Toen de kinderen de pannenkoeken op hadden mochten ze naar huis. En toen kwam het echte afscheid...
Ik denk wel dat ik ze echt ga missen. Het zijn echte schatjes. Sommige kinderen hadden zelfs een kado'tje voor me gekocht (en dat terwijl ze thuis geen geld hebben), andere hadden bloemen geplukt uit de tuinen rondom de school (het idee was erg lief, of de buren er blij mee waren is iets anders).
Als laatste nog even een afscheids knuffel...en weg waren ze.
Samen met de leerkrachten ging ik nog even naar binnen want voor mij hadden Daal Bhaat gemaakt. Yjotti zei al de hele week, vrijdag als het jou laatste dag is gaan we Daal Bhaat voor jou maken he! Echt super lief!
Verder heb ik Zaterdag de hele dag in Gaia gewerkt. Dit was eigenlijk ook super leuk. Een van de eigenaren is 2 weken geleden papa geworden. Alleen doordat het nu toeristen seizoen is kon hij geen vrij nemen om naar zijn dorp terug te gaan voor een paar dagen. (zijn vrouw is voor de bevalling terug naar het dorp gegaan zodat de familie voor haar en het kind zouden kunnen zorgen, dit is alleen 20 uur met de bus of 1 uur met het vliegtuig). Anne en ik hadden dus aangeboden om ieder een dag te werken zodat hij naar zijn vrouw en kind kon. Dit vind hij natuurlijk super! en ook het andere personeel vond het eigenlijk wel leuk.
Zaterdag was dus mijn dag en zorgde ik voor wat girl-power in Gaia. Normaal werken hier alleen maar mannen. Dus een vrouw (die ook nog eens uit Nederland komt) vonden de meeste gasten erg leuk.
Al kon je in het begin nog goed zien dat ik geen ervaring had (zo liep ik met 1 kopje thee tegelijk (alles op zijn nepalees, take it easy, rustig alles op zijn tijd!) De andere personeelsleden moesten dus ook wel eens om mij lachen.
Maar het werken was eigenlijk heel gezellig. En iedereen had gekregen wat ze hadden besteld. (wat ook nog een verassing was omdat de jongens in de keuken niet heel goed engels spreken en dus niet altijd begrijpen wat je doorgeeft! haha)
Maar de mannen van Gaia hebben deze dag heel goed voor mij gezorgd. Zo mocht ik niet te veel doen, moest ik veel pauze houden en vooral genoeg eten en drinken!
Om 10 uur was ik begonnen. Maar eerste moest ik even gaan zitten en iets drinken.
Om 12 uur was er de lunch. De koks hadden speciaal voor mij een bordje gemaakt.
Om 16 uur was het momo tijd. Niet dat ik honger had, maar ik moest ze op eten anders hield ik het niet vol!
En om 18 uur was er Daal Bhaat als dinner.
Om 22 uur was ik klaar en moest ik gaan zitten, relaxen en een wijntje drinken. En eigenlijk hadden ze nog een bord Daal Bhaat eten! Maar hiervoor heb ik gepast. Ik kon echt niets meer op!
Gister was de laatste voetbaltraining. Alweer afscheid...
En vandaag zou ik eigenlijk een 4 daagse trekking beginnen. Alleen liet mijn buik me een beetje in de steek. Dus vandaag maar een dagje rustig aan doen en hopen dat het morgen wat beter gaat, zodat ik morgen nog een trekking van 3 dagen kan gaan doen.
Nou maar hopen dat ik eindelijk eens afscheid kan gaan nemen van die buikproblemen... dat is een afscheid die ik niet erg zou vinden!
Donderdag hebben we een afscheidsetentje van alle vrijwilligers, en vrijdag is alweer het laatste dagje in Kathmandu en in Nepal. Dan is het afscheid nemen van alles wat de afgelopen weken/maanden mijn thuis was....
Maar aan al dat afscheid nemen brengt ook weer met zich mee dat ik in Nederland weer iedereen kan gaan zien! Daar heb ik dan ook wel weer zin in!
Kus Anja!
Ik heb ook nog wat foto's van het afscheid met de kinderen op internet gezet: http://www.mijnalbum.nl/Album=3MPDF4I6
Ook had ik voor de school nog spullen gekocht als wit en gekleurd papier, stiften voor het bord, spelletjes, glitter stiften, enz. Allemaal dingen die ze nog konden gebruiken.
Toen ik vrijdag op school kwam bleken er alleen maar 18 kinderen te zijn (van de 27) dat viel dus een beetje tegen. Maar ze waren allemaal heel blij met de kado's en de foto's. Voor de tekenles mochten ze de foto lijstjes gaan versieren met gekleurd papier en glitters. Dit vonden ze helemaal geweldig. Na de les zat dan ook alles onder de glitters! :)
Als afscheidslunch had ik voor alle kinderne pannenkoeken gebakken. Omdat ik toch op meer kinderen had gerekend hadden de kinderen die er wel waren extra veel. Ze zaten allemaal heerlijk te smullen van de pannenkoeken. Ik heb ze in de tijd dat ik op school ben geweest ook nog niet zoveel zien eten!
Na school heb ik het beslag dat nog over was opgebakken zodat ook Yjotti, Shyama en Sharmila pannenkoeken hadden voor het avond eten.
Toen de kinderen de pannenkoeken op hadden mochten ze naar huis. En toen kwam het echte afscheid...
Ik denk wel dat ik ze echt ga missen. Het zijn echte schatjes. Sommige kinderen hadden zelfs een kado'tje voor me gekocht (en dat terwijl ze thuis geen geld hebben), andere hadden bloemen geplukt uit de tuinen rondom de school (het idee was erg lief, of de buren er blij mee waren is iets anders).
Als laatste nog even een afscheids knuffel...en weg waren ze.
Samen met de leerkrachten ging ik nog even naar binnen want voor mij hadden Daal Bhaat gemaakt. Yjotti zei al de hele week, vrijdag als het jou laatste dag is gaan we Daal Bhaat voor jou maken he! Echt super lief!
Verder heb ik Zaterdag de hele dag in Gaia gewerkt. Dit was eigenlijk ook super leuk. Een van de eigenaren is 2 weken geleden papa geworden. Alleen doordat het nu toeristen seizoen is kon hij geen vrij nemen om naar zijn dorp terug te gaan voor een paar dagen. (zijn vrouw is voor de bevalling terug naar het dorp gegaan zodat de familie voor haar en het kind zouden kunnen zorgen, dit is alleen 20 uur met de bus of 1 uur met het vliegtuig). Anne en ik hadden dus aangeboden om ieder een dag te werken zodat hij naar zijn vrouw en kind kon. Dit vind hij natuurlijk super! en ook het andere personeel vond het eigenlijk wel leuk.
Zaterdag was dus mijn dag en zorgde ik voor wat girl-power in Gaia. Normaal werken hier alleen maar mannen. Dus een vrouw (die ook nog eens uit Nederland komt) vonden de meeste gasten erg leuk.
Al kon je in het begin nog goed zien dat ik geen ervaring had (zo liep ik met 1 kopje thee tegelijk (alles op zijn nepalees, take it easy, rustig alles op zijn tijd!) De andere personeelsleden moesten dus ook wel eens om mij lachen.
Maar het werken was eigenlijk heel gezellig. En iedereen had gekregen wat ze hadden besteld. (wat ook nog een verassing was omdat de jongens in de keuken niet heel goed engels spreken en dus niet altijd begrijpen wat je doorgeeft! haha)
Maar de mannen van Gaia hebben deze dag heel goed voor mij gezorgd. Zo mocht ik niet te veel doen, moest ik veel pauze houden en vooral genoeg eten en drinken!
Om 10 uur was ik begonnen. Maar eerste moest ik even gaan zitten en iets drinken.
Om 12 uur was er de lunch. De koks hadden speciaal voor mij een bordje gemaakt.
Om 16 uur was het momo tijd. Niet dat ik honger had, maar ik moest ze op eten anders hield ik het niet vol!
En om 18 uur was er Daal Bhaat als dinner.
Om 22 uur was ik klaar en moest ik gaan zitten, relaxen en een wijntje drinken. En eigenlijk hadden ze nog een bord Daal Bhaat eten! Maar hiervoor heb ik gepast. Ik kon echt niets meer op!
Gister was de laatste voetbaltraining. Alweer afscheid...
En vandaag zou ik eigenlijk een 4 daagse trekking beginnen. Alleen liet mijn buik me een beetje in de steek. Dus vandaag maar een dagje rustig aan doen en hopen dat het morgen wat beter gaat, zodat ik morgen nog een trekking van 3 dagen kan gaan doen.
Nou maar hopen dat ik eindelijk eens afscheid kan gaan nemen van die buikproblemen... dat is een afscheid die ik niet erg zou vinden!
Donderdag hebben we een afscheidsetentje van alle vrijwilligers, en vrijdag is alweer het laatste dagje in Kathmandu en in Nepal. Dan is het afscheid nemen van alles wat de afgelopen weken/maanden mijn thuis was....
Maar aan al dat afscheid nemen brengt ook weer met zich mee dat ik in Nederland weer iedereen kan gaan zien! Daar heb ik dan ook wel weer zin in!
Kus Anja!
Ik heb ook nog wat foto's van het afscheid met de kinderen op internet gezet: http://www.mijnalbum.nl/Album=3MPDF4I6
-
02 November 2009 - 16:33
Yvonne:
hoi anja
je had met de kinderen en de leerkrachten een fijn afscheid, leuk de foto's en de pannenkoeken.en natuurlijk een mooi lijstje maken heel mooi.
samen met yjotti shyama en sharmila lekker eten, allemaal erg lief.
super lief van jullie dat hij naar zijn zoon kon.maar je werd ook wel verwend door het personeel.
Anja maak er nog fijne dagen van.ik kijk er wel naar uit om je zaterdag weer te zien in Dusseldorf
veel liefs pap en mam XX -
04 November 2009 - 11:50
Meike:
hee meis.
zaterdag op stap?! haha!! verheug me op je terugkomst in NL! en nog ff volle teugen genieten daar! diareeremmer en gas erop! alvast een hele goede vlucht terug! Liefs Mei -
05 November 2009 - 04:56
Anja:
ga je mee dan zaterdag? haha ik ben denk ik alleen pas laat thuis aangezien ik pas om 10 uur 's avonds land en dan nog mijn tas moet halen enzo. En aangezien mijn tas altijd kwijt raakt en nagebracht moet worden... haha we zullen zien.
maar volgende week vrijdag landmannen? heb ik wel weer zin in!
kus Anja -
05 November 2009 - 20:40
Yvonne:
lieve Anja
Een hele fijne en vooral goede terug reis.
Je bent een hele ervaring rijker en je hebt veel lieve mensen ontmoet, dat heb je in je rugzak erbij.
Ik hoop je zaterdagavond om ongeveer 22.00 u. in m'n armen te sluiten.
dikke kus XXX Yvonne Pieter en Rianne -
06 November 2009 - 12:12
Linda:
Goede terugreis Anja!
Hoop dat je verder ook goed afscheid hebt kunnen nemen. Ik hoor de verhalen wel :)
Xx -
08 November 2009 - 18:01
Linda:
Ik zal deze site gaan missen.
Maar... je bent er weer :) en dat is natuurlijk veel leuker.
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
